‘Ik noemde al het insolventierecht. Op dat terrein hebben ingrepen ook meer structurele gevolgen. Het is van belang dat in deze bange dagen aan kmo’s die toch het zwaarst worden getroffen, de nodige ademruimte wordt verleend. (...) De minister van Justitie werkt aan zulke wetgeving. De gedachte is dat de verplichting tot aangifte van faillissement wordt opgeschort en dat schuldeisers geen beslag kunnen leggen wanneer de betalingsmoeilijkheden een gevolg zijn van de pandemie. (...)’
‘Het politiek beslissingsproces verloopt moeizaam, en dat terwijl de klok tikt. Men kan natuurlijk steeds redenen verzinnen om iets niet te doen. In tal van landen, van Duitsland en Zwitserland (algemeen moratorium van executiemaatregelen) tot Singapore werden zulke maatregelen al in een vroeg stadium genomen. Het gaat daarbij overigens om staten met performante economieën die hun zaakjes goed op orde hebben. Het lijkt dan ook verre van onzinnig om dat voorbeeld te volgen. Men mag hopen dat die wetgeving spoedig kan worden aangenomen. De vrees is anders reëel dat een ander domino-effect zal intreden, namelijk dat van faillissementen.’